Musaka Kingi

Kinga jest sąsiadką z naprzeciwka, z którą jak nawiązałyśmy łączność, to skończyłyśmy o czwartej nad ranem. Wpadła kiedyś na obiad czwartkowy, popatrzyła na nerdy, nerdy popatrzyły na nią, otchłań powiedziała, że jest głodna, więc Kinga zapowiedziała musakę. Twierdzi, że robi to się jakieś dwie godziny i najwięcej jebania jest obieraniem ziemniaków.

Continue reading Musaka Kingi

Duszone pieczarki Zilla

Duszone pieczarki Zilla znakomicie nadają się do wszystkiego, na przykład do placków ziemniaczanych z poprzedniego wpisu (jeśli o mnie chodzi, to na wierzch jeszcze pół łyżki śmietany), ale działają także wymieszane w misce z gotowanymi ziemniakami i plasterkiem sera żółtego, a następnie podgrzane w mikrofali — Kari tak zrobiła ostatnio, bo jako matka karmiąca wolała nie jeść smażonego. Mówiła “mmmm” i istotnie było pyszne. Nożem do krojenia pieczarek należy posługiwać się z wyczuciem, gdyż mój brat na przykład w tym tygodniu nie będzie grał na gitarze.

Continue reading Duszone pieczarki Zilla

Placki ziemniaczane Zilla

Obiady czwartkowe (no już muszę się pogodzić, że tak to się nazywa, bo ewidentnie weszło za moimi plecami do tradycji) weszły za moimi plecami do tradycji. Wśród bywalców nie kucharzył już tylko Zill , twierdząc skromnie, że on umie zrobić kanapkę i nałożyć kotom do miski. Na szczęście karmienie kotów i karmienie nerdów niewiele się różni i któregoś dnia udało się go sterroryzować. Poniżej bardzo ładnie  skalowalny przepis Zilla na zajebiste placki ziemniaczane. Chciałam tu jeszcze napisać parę słów o Zillu, który od wielu lat jest źródłem świetnych obserwacji oraz znakomitych anegdot, ale placki mi smakowały, chcę powtórkę i wolałabym, żeby mnie nie zabił patelnią.

Continue reading Placki ziemniaczane Zilla