Któregoś dnia Zły Major Witek, Zill i ja mieliśmy dużo pracy, więc rozmawialiśmy na ircu. (Założyliśmy sobie kanał nerdowego wsparcia kreatywności. Jeśli ktoś uważa, że nada się w miejscu, gdzie dojrzewają produkcje snafu, wrzutni nocnej, inżynierii wszechświetności i tego typu rzeczy, to wie, jak nas znaleźć). Zill zauważył potencjał memetyczny zdjęcia kol. Wrzaska, któremu można na tym zdjęciu wmontować różne rzeczy w dłoń.
Skomentował swój pomysł: “na szczęście jesteśmy dorośli”.
Nikt się nie spodziewa hiszpańskiej inkwizycji! Teraz nie otwieram lodówki, bo sama na siebie z niej wyskakuję. Ponieważ nigdy człowiek nie jest za stary na poszerzanie horyzontów, w tym roku (ogólnie pojętym bieżącym, nie kalendarzowym) nauczyłam się kilku nowych rzeczy.
Powracam do niekoniecznej tradycji pomocy potrzebującym. Gdyż jestem osobą życzliwą i pomocną. Na wiele, wiele pytań w guglu szukający zostają znajdującymi na snafu, ale kilka zapytań powtarza się regularnie i mam poczucie, że nie wszystkich zagubionych walnęłam odpowiednio mocno kagankiem. Zatem naści, pisownia zapytań oryginalna.
Rok! Rok czekaliście! Jesteśmy ze Złym Majorem Witkiem trochę zajęci, zatem nie przygotowaliśmy wstępu do dzisiejszego ponura. Zamiast niego — sympatyczny animgif wielokrotnego użytku:
Poglądy, z którymi się zgadzam, najczęściej uważam za umiarkowane, właściwe lub rozsądne, a te, z którymi się nie zgadzam, za skrajne, niewłaściwe lub nierozsądne. Kiwnij głową, jeśli tak masz.
Uwielbiam to — dostałam niespodziewany prezent. Zapukał przystojny młody człowiek, wręczył mi tiszert, pudełeczko z chromecastem i poszedł. Słyszałam, że depudełkowanie jest bardzo modne. Pewnie chodzi o współudział w radości i przyjemności, analogicznie do prezentów pod choinką czy gdzie tam ludzie sobie je wsadzają. Zatem szybka recenzja towaru.
Dziś będzie o lekturach obowiązkowych z cyklu “nie znam się, to się wypowiem”. Moje układy z edukacją są tematem raczej grząskim i pełnym zabawnych anegdot, na szczęście trzy czwarte mojej rodziny robi w szkolnictwie, więc entuzjastyczne samokształcenie wyssałam z mlekiem ojca. Ustalmy dla porządku, że historia literatury i nauka o języku to było coś, z czego miałam szóstkę przy frekwencji poniżej 10 proc. Nie mogę bez literek. Wstydliwie przyznam, że mam jedną półkę z poezją. Ale taką porządną. W starych wydaniach.
Dziś po raz pierwszy od miesięcy nie wzięłam melatoniny przed snem. Mam zapalenie gardła i jak już sobie przypomniałam, że proszki, to już nie miałam siły wyczołgiwać się z legowiska i grzebać w szufladzie. Zasnęłam szybko, ale obudziłam się po 1,5h snu. Był jak rzadko wyraźny, dokładny i bardzo spójny. Pamiętam nawet abażury i pierdolety na regałach. Tak, wiem, opowiadanie snów. Bear with me.
