Jak się robi sezon na truskwy, to ja mam tak, że cały rok na to czekałam! a potem nie chce mi się faflunić cukrem i farbować palców, zwłaszcza że niektóre egzemplarze truskiew są mniej smaczne i słodkie, a rozczar w ustach jest niedobrym rozczarem. Z drugiej strony świeże truskawki są dużo fajniejsze od mrożonych oraz grzech nie korzystać, zatem opracowałam sobie parę motywów of doing more of what makes me happy.

0. Kupujemy kilo, na początek, żeby się nie przemęczyć. Należy truskawki opłukać z piachu i poodrywać im te zielone liściochy. To jest pierwszy krok do czegokolwiek jadalnego ze truskiew.

1. Potem można np. wrzucić je do zamrażarki na płasko, a następnego dnia zebrać do plastikowej torby, żeby się nie walały, i mieć na inną porę roku. Smakują totalnie inaczej niż te ze sklepu.

2. Albo można sobie zafundować wieczór na szezlongu — pokroić sobie truskaweczki na plastereczki specjalnym gadżetem, posypać cukrem (dla totalnie heideggerowskich klimatów — cukrem pudrem) i jeść szczypczykami (z wykałaczki plasterki spadają. Chciałam napisać, że z wykału spadają, bo ludzie mówią na wykałaczkę wykał, ale nie brzmiało za dobrze). Nie należy kroić truskwów krajalnicą do jajek, gdyż psuje się ona od tego.  Krajalnica do truskawek wygląda tak:

3. Teraz moje ulubione, bo poprzedniego nigdy nie zrobiłam — można wrzucać po jednej truskwie do naczynia, w którym babramy końcówką rozdrabniającą miksera. Kubek miksujący się nie nadaje (jak wrzucimy do niego owocki, to on tak zachrzęści bezradnie, a potem będzie smutno leciał na pusto).

Jak dosypać cukru, to można się tym żywić tygodniami. Robię na zapas, pakuję w szczelne pojemniki i trzymam w lodówce.  Po wyciągnięciu np. dolewam mleka/jogurtu/kefiru, trochę soku z cytryny. Albo dosiekuję lodu i wychodzi sorbet. Albo nic nie robię, bo takie jest dobre, jak jest. Czasem mieszam z odrobinką wody, żeby było rzadsze. Zajebiozka na lato.

4. A jak ktoś ma potrzebę, to może dolać setkę tequili albo wódki i w ten prosty sposób osiągnąć margaritę.